![](http://2.bp.blogspot.com/-NAXrwyYJljQ/Tf9g6qNCTAI/AAAAAAAAAXQ/0ZqwTR-FdsI/s400/24520_385416041725_345408396725_3770868_4861490_n.jpg)
Bıdıkla dün ayrıldık. Birbirmizi çok kırmaya başlamıştık. Paytak hala hayatımdan çıkamadı herkes pişman oldu diyip duruyor kafam allak bullak. Sabah bıdık bana uzunca bişey yazmış tüm içindeki dökmüş hala seviyor ama yürümeyeceğini o da biliyor. Ama yine de oturup ağlayamıyorum. Ağlamak istediğim halde ağlayamıyorum hem de. Aksine böyle kahkahalarla gülüyorum. Kendimi gülen suratların arkasına saklamış gibiyim. Akşam başımı yastığa koyduğumda şarkı söylüyorum kendime. Sanırım artık büyüdüm. Görmezden gelmeyi çok iyi öğrendim. En ufak şeylerle mutlu olmayı bilen biriydim zaten, bunu fazlasıyla abartır oldum. Bir de soğuduğum için herhalde, erkeklere yan gözle bile bakmıyorum. Bakamıyorum yani. Benimle konuşan bir erkekle konuşuyorum, şakalaşıyorum fakat bana yazdığını hissettiğim anda terlemeye, bıdıktan bahsetmeye yada kimseyle bişey düşünmediğimi hevesimin kaçtığından falan bahsediyorum o anda topukluyorlar. Öyle umutsuz vakaymışım gibi konuşuyorum ki erkekler beni kurtaramayacaklarını düşünüyorlar ve olay mahallinden bir suçlu edasında ürkekçe uzaklaşıyorlar. Bu sene sınava hazırlancam 10 000 üstünde soru verdi dersane sadece hızlandırmaya kadar çözmem için. Ama bir tane soru dahi çözmedim. Bunun hiç kimseyle alakası yok. İçimden gelmiyor. Tatile odaklamıştım kendimi istanbul dışına gidicektik konuşuluyodu sürekli. Şimdi o da olmıcak annemle babam çalışıyor izin alamadılar günlük gidebiliyoruz. Yakın arkadaşlarımın bir çoğu şehir dışındalar. Evde bütün gün müzik dinliyorum yada dolaşıyorum orda burda. Bu fazla konuşmam sosyal çevremi arttırdı. Ama yakın arkadaşların yerini de tutmuyor. Yaz arkadaşlığı benimki :P Ama yok onları da seviyorum. stajımda başlıcak temmuzun yarısında. Onunda stresi var üzerimde. Her yaz illa melankoliğe bağlamam için birden fazla nedenim oluyor hangisiyle başlasam diye düşünüyorum.
Ama 1 sene sonrasını düşününce çok mutlu olucam gibi hissediyorum. Üniversiteli olacağım kazanablirsem. Sonra o sınıfta çok yakışıklı, kendilerine güvenen, alçak gönüllü, yardımsever, maharetli vb vb.. aahh ahhh.. Tabii sadece şaka kısmı burası. Ayy bilmiyorum üniversitede herşey çok güzel olacakmış ardından mezun olup 2 seneye kalmadan evlencem gibi hissediyorum. Bakalım hislerimde haklı çıkacak mıyım?
Günümüze dönersek: Kafam karışık bunun için tatilin akışına bıraktım kendimi. Demet Akalan mode: Acilen toparlanmalıyım üstümden koca bir aşk geçti..